Çocuğu Olmayan Zengin Adamın İbretlik Hali

Evleneli beş yıl olmuş, huzurlu ve mutlu bir hayatları vardı, ama hala çocukları olmamıştı. Birçok yol deneyip bir sürü doktora gittiler. Bu uğurda çok para harcadılar, bunların hepsi ölmeden önce baba kelimesini duymak içindi. Tek dileği buydu.

Fakat Allah onun için başka bir şey murat etmişti.

On beş yıl geçmiş artık bu duruma alışmışlardı. Artık çocukları olmadan yaşamaya alışmışlardı. Sabırlı kadın üzüntüsünü saklayabiliyordu. Bunda bir hikmet olduğunu söyleyerek eşini ikna ediyordu. Allah bir şey isterse ol der ve o oluverirdi.

Bir gün bir araziyi satın almaya gitmişti ve etrafında diğer tüccarlarda vardı. Yanlarında anlaşmalar ve para çantaları vardı. Sonra bir çocuk geliverdi. Orada oturan tüccarlardan birinin oğluydu. Babası onu görünce sevdi ve onunla oynamaya başladı. Sonra çocuk sahibi olamayan adama edepsiz, kibirli ve dalgacı bir eda ile baktı ve “O kadar parana rağmen böyle bir çocuğa sahip olabilir misin?!” dedi.


Bu kelimeler yıldırım gibi adamın kafasına düştü sanki. Kalbi kırılmış, dünyası kararmıştı. Para, ticaret, anlaşma her şeyi unutmuştu. Üzgün bir halde oradan çıktı. Nereye gittiğini bilmeden sokaklarda saatlerce yürüdü. Kendine geldiğinde tenha bir yerde idi. Sağında ekilmiş bir yer, solunda ise mezarlık vardı.


Adamın dedikleri kulaklarında çınlıyordu. Göz yaşları yanaklarında süzülüyordu. Gökyüzüne baktı. Ellerini gökyüzüne kaldırarak Allah’a dua etmeye başladı. “Ey Rabbim ben o adamın dediği gibi istediğim şeyi yapamıyorum. Benim elimde olan bir şey değil. Ancak sen yaparsın Rabbim, sana bizi bir erkek bir de kız çocukla rızıklandırman için yalvarıyorum” diyerek dua etti.
Yazının devamını okumak için grsele tıklayarak ilerle