Genç hemşirenin yaşadığı acı dolu hayat

Soluğu bankada almıştım. Kredi çekip bütün borcu kapatmayı, kocamı tefecilerin elinden kurtarmaya çalışacaktım. Yuvamın mutluluğu tehlike altındaydı. Anne babama gidip yardım istemekte aklıma gelse de onlara karşı boynum büküktü. Onlar mutluluğuma şartsız inanmışlar her dediğimi yapmışlardı.

Akşam evde kocama bankadan çektiğim krediyi uzatmış gözlerine bakarak gidip borcunu kapatmasını bir daha asla böyle bir şeye bulaşmamasını söylemişti. Ellerime yüzünü gömmüş dakikalarca ağlamıştı. Artık sadece bizi düşüneceğine tüm kalbimle inanmıştım.


Timsah gözyaşlarıymış o gece döktüğü yaşlar. Bir gece babam eve geç saatte gelmişti. Başı önüne düşmüştü. Gözleri kıpkırmızıydı. Kötü bir şeyler olduğunu hemen anlamıştım. Hiç konuşmadan içeri geçip karşı karşıya oturmuştuk. Konuşmasını, o kötü haberi vermesini bekliyordum. Sonunda dayanamamış kocama ne olduğunu sormuştum. Fakat gerçek bambaşkaydı.


Babam cebinden bir kağıt çıkarıp uzatmıştı. Şaşkınlık içindeydim. Açıp okudum hemen. Okudukça bütün kelimeler boğazıma tıkanan bir taşa dönüşmüştü. Elimde tuttuğum boşanma dilekçesiydi. Kocamdan gelmişti. Dünya adeta başıma yıkılmıştı.

Bankadan çektiğim krediyi alıp başka bir kadınla İstanbul’a kaçmıştı kocam. Sonra da boşanma davası açmıştı. Babama getirmişler kağıdı. Bana verecek gücü bulamamışlar kendilerinde. Ne yapacağımı bilemiyordum. Kocamı, yuvamı, mutluluğumu korumaya çalışırken hayatım mahvolmuştu.