Çocuğu Olmayan Zengin Adamın İbretlik Hali

Zengin bir arazi tüccarıydı. İşinin yoğunluğu arasında farz namazlarını kılardı. Ramazan oruçlarını da tutardı fakat çok cimriydi. Ramazan ayında bile fakirleri doyurmaz, sadaka vermezdi. Komşuları ondan daha fakir olmalarına rağmen mübarek ramazan ayının çoğu gününde fakir ve muhtaçların ihtiyaçlarını karşılarlardı.

Babasından veya dedesinden gelen bir malı mülkü olmamış, her şeyi kendi emeği ile kazanmıştı. Etrafında ki birçok insan ihtiyaç sahiplerine yardım etmesini, bunun malı bereketlendireceğini söylemesine rağmen çok oralı olmaz, “Benimle beraber mi kazandılar” diye düşünürdü.


Bir gün iş yerinden çıkarken üstü başı yırtık, yanında küçük çocuğu olan bir kadın önüne çıkmış ve çok ihtiyacı olduğunu, çocuğunun kaç gündür doğru dürüst bir şey yemediğini söylemesine rağmen “Allah versin” diyerek dönüp gitmiş, etrafta bu halini gören insanların kınamasına da sinirlenip onları azarlamıştı.


Zengin adam belli bir yaşa gelmişti, o ana kadar mal mülk biriktirmekten, işini büyütmekten başka bir şey düşünmeyen bu zengin adam, etrafında ki bazılarının da zorlaması ile evlenmeye karar verdi.

Bu adam dinine bağlı güzel ahlaklı bir kızlar evlendi. Evlendiği kadın zengin adamın tam tersi bir kişiliğe sahipti. Mal, mülk, zenginlik kadının hiç mi hiç umurunda değildi. İbadet ehli takva sahibi bir bayandı.


Zengin adam eşinin güzel ahlakı ve ona kuran ve hadis ezberi yapmayı teşvik etmesi neticesinde cimrilikten uzaklaşmaya ve fakir ve muhtaç kimselerin neler yaşadıklarını anlamaya başladı.
Eşi ne söylese, güzel ahlakı ve davranışı sebebi ile adam ikna oluyordu.


Artık malının bir kısmını ihtiyaç sahiplerine kendi elleri ile gönül rahatlığında dağıtıyor, etrafında ihtiyaç sahibi aileleri gözetiyor, onlara iaşe ve nakdi yardımda bulunuyordu.
Fakat bu zengin adam ve takva ehli kadının bir sorunu vardı.

Yazının devamını okumak için grsele tıklayarak ilerleyiniz.